Hz. Aişe (radıyallahu anhâ) anlatıyor: Bir gece Rasulullah benden izin istedi, sonra kalktı, abdest aldı ve namaza durdu. Ağlıyordu. Öyle ağladı ki mübarek sakalı, elbisesi ve secde ettiği yer ıslandı. Bu haldeyken Bilal namaza çağırmaya geldi. Ağladığını görünce hayretle sordu: “Ey Allah’ın Rasulü, Allah Teâlâ sizin geçmiş ve gelecek günahlarınızı bağışladığı halde niçin ağlıyorsunuz?”
Allah Rasulü (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu: “Ey Bilal, Allah’a çok şükreden bir kul olmayayım mı? Vallahi bana bu gece öyle ayetler indirildi ki onu okuyup da üzerinde tefekkür etmeyenlere yazıklar olsun!” Sonra şu ayetleri okudu:
“Şüphesiz ki göklerin ve yerin yaratılışında, gece ile gündüzün birbiri ardınca gelişinde akl-ı selim sahipleri için kesin deliller vardır. Onlar ayaktayken, otururken, yanları üzerine yatarken (her an) Allah’ı zikrederler. Göklerin ve yerin yaratılışı hakkında derin derin tefekkür ederler ve: ‘Rabbimiz sen bunları boşuna yaratmadın. Seni tespih ederiz. Bizi cehennem azabından koru.’ derler.” (Âl-i İmran, 190-191)
Semerkand Takvimi
0 yorum:
Yorum Gönder